230 lat temu w Rzeczypospolitej została uchwalona Konstytucja 3 maja. Była ona pierwszym takim aktem w Europie i drugim na świecie. Nazywana jest przez historyków najważniejszą z konstytucji w historii Polski, choć obowiązywała tylko czternaście miesięcy. Dlaczego była też określana mianem rewolucji?
       Konstytucja 3 maja była próbą zmodernizowania ustroju Rzeczypospolitej w celu ratowania suwerenności państwa już dotkniętego pierwszym rozbiorem. "…Ku ratowaniu ojczyzny" - jak powiedział Ignacy Potocki. To w jej obronie Polacy stoczyli z Rosją w 1792 roku wojnę.
       W maju 1791 roku cała Europa patrzyła na to, co wydarzyło się w Warszawie, jak na rewolucję. Rewolucją nazwał uchwalenie Konstytucji 3 maja m.in. Edmund Burke - Irlandczyk, twórca nowoczesnego konserwatyzmu i krytyk rewolucji francuskiej. Tak też mówił Maximilien Robespierre, wówczas jeden z przywódców rewolty nad Sekwaną.
        Osoby zainteresowane przeprowadzeniem dzieła, które dzisiaj nazywamy Konstytucją 3 maja, pomyślały sobie, że "w związku z tym, iż te święta (Wielkiej Nocy) są późne, to w takim razie nie wszyscy posłowie po świętach zjadą do Warszawy". Myślano, że tymi, którzy nie przyjadą tak sprawnie, będą przedstawiciele opozycji, będący przeciwnikami wszelkich zasadniczych zmian. To przypuszczenie okazało się trafne. Tym samym podczas obrad Sejmu większość stanowili zwolennicy uchwalenia konstytucji. Kiedy zatem powstał tekst Konstytucji 3 maja? - Pod koniec marca już wszystko było gotowe, szlifowano jeszcze tylko pewne szczegóły. W przededniu sesji postanowiono rzecz ujawnić. Tzn. zebrano zwolenników dzieła naprawy Rzeczypospolitej. Było tam 183 senatorów i posłów, którzy zostali zapoznani z projektem ustawy rządowej. Dotąd to była tajemnica bardzo małego gremium.

źródło: Polskie Radio, Dominika Mielcarek, Dorota Frazik oddział 0A